Wat doe je als
het allemaal tegenzit? Heb jij ook wel eens zo’n dag? Wij zijn met ons bedrijf
sterk afhankelijk van het internet. Als het internet het niet doet, dan doen
wij het ook niet. Dan moet je een off-line plan paraat hebben. Maar ik weet nu niets te bedenken. Behalve een blog schrijven. Hoe dat blog dan weer op het internet terecht komt
is weer een andere zaak.
Als je dit leest is het gelukt en doet het internet
het weer. Hoopvolle gedachte….
Waarom doet het
internet het niet? Ik weet het niet. Wij hebben 4 mensen tegelijk die internet
gebruiken. Wij hebben een abonnement op het internet en kunnen 2 Gig per dag
gebruiken. Als we video’s kijken per dag beperken komen we er meestal wel. Nou
heeft Nehemie net een nieuwe computer. Daar zat One-Drive op, wat de hele tijd
alles opslaat in de cloud. Dat programma heeft Jan Willem van Nehemie’s
computer afgegooid, dus dat kan het niet zijn.
Wat dan wel? Als
JW hier is en het internet doet het niet, dan ontsteekt hij meestal in woede en
belt hij Aristide op. Aristide werkt bij onze internet provider. Als “echte
Afrikanen” hebben wij overal een persoonlijke contact die dingen voor ons zou
moeten regelen. Aristide heeft soms duidelijk nieuws, b.v. de internetkabel in de oceaan is stuk en daardoor werkt het niet. Oost
Afrika schijnt slechts verbonden te zijn met één internet kabel in zee die het continent
verbindt met de rest van de wereld. Als die kabel stuk getrokken is door een
vissersboot met een sleepnet kan je je voorstellen dat er problemen zijn. Misschien
is dit allemaal mijn fantasie, maar zo bedenk ik dat dan. Maar voordat ik
Aristide ga bellen, ga ik eerst kijken of ik het zelf kan oplossen.
Ik kan kijken hoeveel van de GIG we verbruikt
hebben en on-line bijkopen. Daarvoor moet je naar een website, en die website
werkt ook als het internet het niet doet. Hoe dat kan is voor mij een raadsel.
Ik heb net die website opgezocht, maar ik word er eigenlijk niet veel wijzer
van. Er staat namelijk dat we 4.000 MB verbruikt hebben, terwijl wij er maar
2.000 hebben. En hebben 2 simkaarten en ik weet niet goed of ik het goede
nummer heb gebruikt. De procedure voor internet bijkopen ben ik vergeten. Was
Jan Willem maar hier. Maar Jan Willem zit op Transform Africa.
Laat ik niet zeuren, ik ben tenslotte directeur van dit grootste bedrijf. Laat ik het mijn medewerkers eens vragen. Volgens Ariane kan je bijkopen door de andere simkaart in het modem te doen. Hmm, dat werkt ook niet. Misschien andere codes invoeren om het nummer van de sim-kaart te krijgen. De website verschijnt niet meer en ik tiep maar weer even verder aan mijn blogje. Ha, Ariane gaat proberen het op te lossen.
Jan Willem zit op
een zeer belangrijke conferentie hier vlak om de hoek. Een conferentie over hoe Afrika
in de digitale revolutie belandt. Met staatshoofden en andere belangrijke
mensen. Zij zitten waarschijnlijk ons internet op eten. De schaarse ICT
geniussen van dit land hebben waarschijnlijk de kabel zo gemanipuleerd dat al
die dure conferentie gangers nu razend snel internet hebben. Ik hoorde dat tijdens
een vorige conferentie de bussen die mensen vervoeren van en naar de
conferentie 5 G internet hadden…
Ik ga Jan Willem toch
maar bellen of hij het op kan lossen. Ik voel me wel een Mien-tut dat ik zonder
mijn man niet verder kan. Hij neemt niet op.
Laatst belandde
ik toevallig in het Nederlandse journaal in een item dat de aanleg van
glasvezel in Nederland stokte. In Rotterdam had maar 3 % van de mensen
glasvezel en snel internet. Arme Rotterdammers, net Rwanda.
Hier zijn ze ook
bezig met de aanleg van glasvezel, maar dat heeft onze buurt nog niet bereikt. Glasvezel blijkt hier niet eens sneller of goedkoper dan onze 4G verbinding. Ze
prijzen alleen anders: bij 4G betaal je per MB, bij kabel per bandbreedte die
ze je toewijzen. Dat geldt overigens ook voor Rwanda in het geheel. Rwanda heeft
maar een klein stukje van die zeekabel. Dus als ze meer glasvezel aansluitingen
krijgen, krijgt iedereen minder. Maar goed, al met al doet ons internet het nog
steeds niet. Ariane heeft het opgegeven.
Ze hadden op het Nederlandse
journaal ook een aardige Rotterdamse schooljuffrouw met een digibord. Ze
vertelde met een snik in haar stem dat als ze het digibord aanzet, haar collega’s
in de klas ernaast geen internet meer hebben, of de kindertjes niet meer.
Zoiets. Net als ik hier. Snik.
Ha, Jan Willem
belt terug van af de conferentie. Hij zal me leren hoe ik internet bij moet
kopen! Oh, maar ik zie dat het al 17.00
uur is. Ik hou ermee op. Geen internet,
maar wel blog gemaakt.